Μέσα στα χρόνια της κρίσης βιώσαμε παράλληλα με την υποβάθμιση της εργασίας, των κοινωνικών αγαθών και των ζωών μας συνολικά, μια έντονη επίθεση ενάντια στα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Οι ακροδεξιές κυβερνήσεις με κορμό την ΝΔ υλοποιούσαν το σχέδιο της λιτότητας με πολύ σαφή και έντονο ιδεολογικό στίγμα προκειμένου να επιβάλουν τις πολιτικές τους μέσα απ το φόβο και την καταστολή αλλά και να προωθήσουν αυτές τις διεργασίες εντός του κοινωνικού σχηματισμού όπου θα ηγεμονεύουν η μισαλλοδοξία και ο εσωτερικός ανταγωνισμός μεταξύ των υποτελών. Η εφαρμογή της ακροδεξιάς της ατζέντας και η ασυλία που παρείχε στην εγκληματική δράση της Χ.Α. κατάφεραν να ριζοσπαστικοποιήσουν προς τα δεξιά τμήματα της κοινωνίας, όπως φαίνεται και απ τα τελευταία ποσοστά της Χ.Α., παρά τις όποιες σπασμωδικές προσπάθειες του “κρατικού αντιφασισμού”.
Το μεταναστευτικό ζήτημα ήταν πάντοτε ένα φαινόμενο που αντιμετωπιζόταν με ταξική και ιδεολογική μεροληψία απ την πλευρά των κυρίαρχων. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί η ανυπακοή προς το διεθνές δίκαιο, την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία για την προάσπιση των δικαιωμάτων των προσφύγων απ την κυβέρνηση “του νόμου και της τάξης”. Πώς αλλιώς μπορούν να ερμηνευθούν οι ρατσιστικές ρητορείες απ τις αρχές του 2000 πως “οι μετανάστες μας παίρνουν τις δουλειές” όταν το εργασιακό καθεστώς του τότε για τους μετανάστες ισχύει με ακόμα χειρότερους όρους για όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες σήμερα. Πώς αλλιώς παραμένουν ατιμώρητοι οι γαιοκτήμονες της Μανωλάδας που πυροβόλησαν μετανάστες-εργάτες γης επειδή ζήτησαν τα δεδουλευμένα τους. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί ο κυνισμός των πογκρόμ του “Ξένιου Δία” και ο απαράδεκτος εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και κρατητήρια(!), ξεπερνώντας παράνομα ακόμα και τα 18μηνα κράτησης.
Μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο γι αυτά τα κολαστήρια αρκεί για να πειστεί ο καθένας και η καθεμία για το απάνθρωπο της κατάστασης. Απ τα παιδικά πρόσωπα κολλημένα στα σύρματα για να αφουγκραστούν τον “έξω κόσμο” ως τα κοντέινερ όπου ζουν, την πλήρη έλλειψη περίθαλψης και παροχών, τη βιαιότητα και τον βασανισμό απ τις μονάδες καταστολής. Προφανώς μέσα σε αυτές τις συνθήκες δεν έχουν λείψει τα θύματα και οι αυτοκτονίες. Αυτές οι συνθήκες εγκλεισμού, βεβαία, έχουν οδηγήσει αρκετές φορές τους ίδιους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες να εξεγερθούν μέσα στα κέντρα κράτησης, κόμματα και φορείς να καταγγείλουν την λειτουργία τους, τους διεθνούς θεσμούς να καταδικάσουν και να επιβάλουν πρόστιμα στη χώρα άλλα και στην ολοένα διευρυνόμενη κοινωνική κατακραυγή.
Σε αυτές τις συνθήκες, λοιπόν και εν μέσω μιας μεγάλης πολιτικής ανατροπής μας χαροποιεί ιδιαίτερα η δημιουργία ξεχωριστού τμήματος μεταναστευτικής πολιτικής από την νέα κυβέρνηση. Το ζήτημα της μετανάστευσης έχει παγκόσμιες διαστάσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση υπό την πίεση της ελληνικής κυβέρνησης θα πρέπει να κληθεί να αναλάβει τις ευθύνες της και να εκπονήσει μεταναστευτική πολιτική που θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι φράχτες, τα σύμβολα του αποκλεισμού, του εγκλεισμού και της αποτροπής που έχουν στερήσει πολλές ζωές θα πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας, σε πολιτικές προστασίας των προσφύγων, στην ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, στη διαπερατότητα και την ενσωμάτωση των μεταναστών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τη στιγμή που ακόμα και οι αρχές του ανθρωπισμού και του κράτους δικαίου είναι υπό διακύβευση, καλούμαστε να παλέψουμε για μια νέα ηγεμονία υπέρ των φτωχών και των καταπιεσμένων, να παλέψουμε ακόμα περισσότερο για τα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων, γιατί δε μπορεί να υπάρξει πραγματική δημοκρατία με εξαιρέσεις. Κι αυτόν τον αγώνα θα τον δώσουμε σε κάθε κοινωνικό χώρο και τις σχολές γιατί δε μπορούμε να φανταστούμε ένα διαφορετικό Πανεπιστημίο με τα δικά μας προτάγματα παρά μόνο μέσα σε μια κοινωνία της ισότητας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
Ως Αριστερή Ενότητα στηρίζουμε τις δράσεις και τα αιτήματα της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας ενάντια στα Κέντρα Κράτησης και καλούμε στη διευρυμένη συνέλευση της πρωτοβουλίας την Τρίτη 17/2 στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός, προκειμένου να συνδιαμορφώσουμε ένα κοινό πλαίσιο δράσης και προτάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου